Jak żyć z wyrachowanym kotem

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów

Jak żyć z wyrachowanym kotem (ang. How to live with a calculating cat) – humorystyczny poradnik wydany po raz pierwszy w 1962 roku, którego autorem jest Eric Gurney. Tłumaczenie – Anna Derwojedowa.

• Jeśli lekkomyślnie zdecydowałeś się wykąpać swego kota, zmień zamiar i nie czyń tego. Jeśli jednak trwasz uparcie w swym postanowieniu, weź mydło kąpielowe, do balii nalej wody starannie doprowadzonej do temperatury ciała kota, naszykuj ręcznik lub dwa, jodynę, nici chirurgiczne, gazę – nie od rzeczy też byłaby butelka brandy – i parę rękawic ochronnych. Możesz także zawiadomić najbliższego krewnego, jeśli naprawdę jesteś przewidujący.

• Kot jest kiepskim ojcem. Tak jak beztroski Francuz, w głębi serca jest kawalerem.

• Koty lekceważą to. W swej nieskończonej mądrości wiedzą, że jedynym ważnym dziedzictwem jest posiadanie matki i ojca.

• Koty są wybredne w jedzeniu. Jeśli nie lubią tego, czym je karmisz, po prostu odmawiają posiłku. Nie prychnie na ciebie, lecz tylko spojrzy w miskę z miażdżąca pogardą, wzniesie ogon prosto ku górze i z nachmurzoną miną odejdzie przespać się gdzieś w kącie. Koty o zmyśle epikurejskim czynią tak przynajmniej raz w tygodniu, aby zapobiec pogarszaniu się jadła. To utrzymuje każdego w czujności i często postępowanie kota uwieńczone jest takim powodzenie, że ludzie więcej czasu poświęcają planowaniu jego posiłków niż własnych. Świadczy to o mądrości kota.

• Lincoln był wielkim czarodziejem. Był brzydki, a wciąż jeszcze większość wolnych ludzi uważa go za zupełnie urodziwego. Jest to sztuka, której wszyscy powinniśmy się nauczyć.

• Milton powiedział, że sława jest ostatnią bolączką szlachetnych umysłów. Koty musiały dojść do tego wniosku dawno temu, ponieważ nie wydają się być zbytnio zainteresowane zdobywaniem sławy. Przyczyna, dla której nie zabiegają o sławę, jest prosta: sławy nie da się zjeść, sława nie jest przytulnym domem, ani pięćdziesięcioma czy sześćdziesięcioma miejscami do spania, do których normalny kot jest przyzwyczajony.

• Typowym kocim nawykiem jest ciekawość. Ciekawość jest też ludzką skłonnością. A jednak koty są zadziwiająco stworzone do przejawiania ciekawości.

• Rzeczą wielkiej wagi jest nieskończona rozmaitość kotów. Można wybrać kota stosownie do wystroju, zestawu kolorów, wysokości dochodów, osobowości, usposobienia itp. Lecz pod futrem, jakiegokolwiek jest koloru, pozostaje absolutnie niezmienny, jedyny na świecie wolny duch.